- otarmaq
- gütmek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
otarmaq
Look at other dictionaries:
otarmaq — f. Otlaqda heyvanlara ot yedirmək. Sürünü otarmaq. Quzuları otarmaq. – Alı kişi neçə illər idi ki, Həsən xana ilxı otarırdı. «Koroğlu». <Uşaq> əlində uzun bir dəyənək beş altı baş keçi və qoyunu otarmağa aparırdı. H. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
otarma — «Otarmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarın — is. 1. İnsan və heyvan bədəninin qara ciyər, mədə, bağırsaqlar, dalaq və s. orqanlar yerləşən hissəsi. Qarnı ağrımaq. Qarın boşluğu. Qarnı şişmək. – Eşikağası əllərini yerə dəstək verib qalxdı, arxalığını, çuxasını düzəltdi, yana sürüşmüş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağı — 1. is. 1. Zəhər. Aşiqə vəfalı bir həmdəm gərək; Həmdəmsiz bal yesə, ona ağıdır. M. P. V.. Məni bir məst qıl, saqi, aman ey gözlərin yağı; Şərabın yox, gətir ağı, qulağın niyə kar olmuş? Nəb.. Məcnun kimi gəzdim səhranı, dağı; Fələk şərbətimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basdırmaq — f. 1. Əkmək, sancmaq. Ağac basdırmaq. Dirək basdırmaq. – <Fəxrəddin:> Çox pakizə . . sübh tezdən hamısını basdıraram. N. V.. 2. Quyulamaq, torpağa gömmək. Ölü basdırmaq. – Biz onu <Azadı>, öz vəsiyyətinə görə, uca bir yerdə basdırdıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naxır — is. Bir yerdə otlayan mal qara sürüsü. . . Şiddətli çovğun başladığı üçün naxır çöldən tez qayıtdı. S. H.. Naxır tozlu yollardan axışıb gəlirdi. M. C.. Naxıra getmək – naxır otarmaq, naxırçılıq etmək. . . Mövlamverdi kişi Nikolay vaxtı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
otlatmaq — bax otarmaq. <Şeyx Mərdan:> O qadından qaçan böyük Sənan; Donuz otlatmaq üzrə oldu çoban. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şən — 1. sif. Sevinc, sevincli, şad, məmnun. <Sevda:> Güldükcə günəş mən də gülərdim; Şən könlümü azadə dilərdim. H. C.. Böyük günlər, şanlı günlər, şən günlər; Yoluna düşən günlər; Hələ qarşımızdadır. M. Müş.. 2. bax şan 1. Getdi şənimiz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yasamal — is. Dağın, təpənin üstündə düz yer. Qoyunları yasamalda otarmaq. – Günəş odlu bir quş kimi üfüqdə sürətlə bir dövrə cızıb qərbdəki yasamal dalına endi. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
